De volgende dag moeten we vroeg op om de bus naar Cambodja te halen. Op het bus station wordt echt alles voor je regelend, je wordt geroepen als de bus er is, de tassen worden ingeladen etc. We hebben dus de bus naar Sa Kaew de grensstad genomen. Onderweg schrampt een Pick-up truck de bus omdat hij een scooter moest ontwijken. Hier nemen we de TukTuk naar de grens, althans dat dachten we. We worden bij een tourist information afgezet en hier moeten we 30 ipv 20 $ betalen voor een Visum. En dan worden we naar de daadwerkelijke grens gebracht, eerst Thailand uit en dan niemands land in. Hier kunnen we kiezen: of 3 uur in de rij staan of 25$ steekpenningen betalen en binnen 5 minuten de grens over zijn. We blijven wachten en binnen een uurtje zijn we de Cambodjaanse grens over. Je ziet hier rare dingen; mensen trekken enorme vrachtladingen achter zich aan op aanhangwagen achtige constructies. We nemen de gratis Shuttle bus naar het busstation. Onze gids geeft ons een tip mee, ruil al je geld om in Riel en niet in US Dollars. We volgens helaas zijn advies, niet erg handig blijkt achteraf. Alle prijzen in Cambodja staan in dollars aangegeven, wil je in Riel batalen dan moet je alles omrekenen. Sommigen rekenen 1$ / 4000 Riel, andere 4600 erg verwarrend dus. Nou ja we nemen dus de bus naar Siem Reap en 2 TukTuks (brommer met aanhangwagen) brengen ons daar naar "Lotus Lodge" een luxe verblijf. Hier komen we tegen het einde van de middag aan. Het blijik teen deels Nederlands Guesthouse te zijn, ge runt door André en z'n Cambodjaanse vrouw Lilly. Het is dan ook geen wonder dat het hier een Nederlandse enclave is. We krijgen van Lilly (onder het genot van een lekkere Cocktail) uitleg over alles en nogwat hier in Siem Reap en Ankor Wat. Na een vermoeide dag eten we wat in het restaurant (Michael een Robin "de Koe die de berg oploopt, voor sommige bekend als "Smikkelhoeden"), en nemen een frisse duik in het (warme zoute zwembad). Een aantal medewerkers spreken trouwens een aardig woordje Nederlands, 1 zingt zelf het liedje "Mien waar is m'n feestneus".
De volgende dag besluiten we het even rustig aan te doen. We nemen een TukTuk naar de Floating Village (drijvend dorp). Onderweeg zien we veel dingen, mensen die arm zijn en leven in houten hutjes op palen, kleine kinderen die op het dak van een tankwagen meerijden, koeien ossen en varkens achter op een brommertje. Veel zwaaiende kinderen. Alle huizen staan hier op palen zo'n 7 meter van de grond. Het is nu droog seizoen maar als het regen seizoen is, kan het water hier bijna 7 meter hoger staan. We nemen tenslotte niet de boot naar het dorp op het meer want het is hier erg toeristisch, en zullen later een ander dorp gaan bezoeken. Michael en Robin gaan naar het Nationaal Museum in Angor om meer te weten te komen over de oude tempels (die we morgen gaan bezoeken) en de Khmer beschaving. Pap en Mam gaan lekker relaxen bij het zwembad. 's Avonds gaan we naar de Night market en eten lekker in een Indisch Restaurant. Op straat zie je allemaal voetmassages, of te wel met je voeten in een aquarium vol met vissen gaan zitten die vervolgens aan je voeten gaan knagen.
Zondag ochtend vroeg gaan we met de TukTuk naar Angor om 4 tempels te bezichtigen. De eerste ligt boven op een berg, en zijn dus al gauw bezweet, maar hebben een mooi uitzicht op Angor Wat. De TukTuk chauffeur heeft 20 flessen water voor ons gehaald wat ook allemaal opgaat vandaag (veel drinken). Vervolgens bezoeken we Angot Thom (zeer bekend van de Brahma, 1 van de 3 grootste Hindoeïstische goden, welke in stenen zijn uitgebeeld) In het midden van Angor Thom staat een tempel ???? er zijn trouwens veel Chinese toeristen. Na de Lunch gaan we naar de Jungle Tempel, hier hebben enorme bomen de tempels overwoekerd. Magnifiek gezicht, hier zijn trouwens ook scènes van de film Tomp Raider opgenomen. Dan gaan we naar wat kleinere tempels (o.a. Terrace of the Leaper King). Bij alle Tempel in en uitgangen staan trouwens veel verkopers, ook kinderen. Als laatste bezoeken we Angor Wat. Dit is de grootste tempel (800x1000 meter) en staat op de lijst van de 7 wereld wonderen, en staat ook op de Cambodjaanse vlag afgebeeld. Het complex bestaat uit 5 torens, de middelste 65 meter hoog en rondom een muur welke bekleed is met inscripties en prenten. Er wordt een verhaal op afgebeeld. De zon gaat nu bijna onder, wat een erg mooi gezicht oplevert. Afgepijgerd gaan we weer terug naar ons Guesthouse en nemen een lekkere duik. Het was vandaag zo'n 38 graden.
Om ongeveer half 12 pakken we een regato-moto, ofwel tuctuc, ofwel een motorfiets met daarachter een aanhanger waar je met z'n vieren in kan zitten, naar Kampong Khleang. De chauffeur dacht dat het ritje 80 kilometer heen en terug was, maar het bleek 100 kilometer te zijn. We betalen hiervoorm 20 US (United States) Dollar. Cambodja heeft twee munteenheden, de US Dollar en de Riel. De Riel word niet vaak meer gebruikt. Helaas waren wij bij het overgaan van de grens Thailand - Cambodja erin gestonken en dus Riel van de ATM (geldautomaat) gehaald. Geen probleem echter; 1 dollar is gelijk aan 4000 riel. We zijn inmiddels experts in het omrekenen en afdingen.
Het is een aardig ritje. Na een uur rijden en gezwaaid naar kleine Cambodjaanse kinderen komen we aan in een erg armoedig dorpje langs een rivier. We betalen voor een boot en gaan de rivier op. We zagen onderweg al veel huizen op palen staan. Dit is omdat je twee grote seizoenen hebt; het droge en het regenseizoen. Als het regenseizen is vloeit de Mekong rivier (waarvan het bestaan 50 miljoen mensen leven) over en vermenigvuldigt het Ton'le Sap meer zich met 3 keer. Hierdoor stijgt het water in bijna heel het land zo'n 7 meter hoog. Bijna alle huizen langs de oever staan dan ook op lange houten palen.
Als we rondvaren door het riviertje opweg naar het Ton'le Sap meer zien we veel activiteit. De mensen hier leven van de rivier en zijn daar ook de hele dag mee bezig. Van klein naar oud zien wij mannen en vrouwen in de rivier, bezig met nettten spreiden of vis eruit te halen evenals groente oogsten. Dit is echt weer een hele andere kant van de wereld, we kijken onze ogen uit.
Aangekomen bij het Ton'le Sap meer zijn onze handen krampachtig moe. Er zijn veel kinderen die naar ons zwaaien, erg leuk. Met een glimlach kom je heel ver :) Op het meer zien wij het echte 'floating village' (drijfend dorp). Dit dorp, de naam zegt het al, drijft gewoon op het meer zonder aan iets vast te zitten. Het is een bijzonder aanzicht en nemen dan ook vele foto's.
Na deze bijzondere ervaring varen onze twee jonge (12 en 14?) kapiteins ons terug naar de aanlegplaats, waar wij met dezelfde weg terugrijden naar Siem Reap. (Nog een klein weetje; Siem Reap staat voor 'Siam Defeated', ofwel Thailand verslagen. Een aardig provokerende naam!)
Michael gaat per tuctuc om 8 uur 's ochtends op pad naar de tempel met de naam Bantaey Srey. Deze tempel staat er om bekend zeer gedetailleerde tekeningen en inscripties te hebben. Erg interessant om te zien. Hierna bezoek ik een rivierbedding waarin allemaal afbeeldingen gekerft zijn, het is wel 2km lopen voordat je er bent... dat is niet niks als het 38+ graden is. Hierna bezoek ik nog een tempel waar ik ook een monnik ontmoet, hij doet een gebed voor me zodat ik geluk in het leven zal hebben.
