Deze blog is een dagboek van onze vakantie in het voorjaar van 2010. Gedurende 3 weken reizen (backpacken) we mee met Michael en Robin mee die sinds eind november 2009 op wereldreis zijn. op 12 febr vliegen we vanaf Dusseldorf met MahanAir via Teheran (Iran) naar Bangkok. Daarna snel naar ons Hotel we kunnen niet wachten om je jongens na lange tijd weer te zien. Deze blog is een kopie van een deel van de Michael en Robin's reis blog die te vinden is op http://michaelenrobinopreis.blogspot.com/
21-2 Return to Bangkok !
Zondag ochtend om half 5 stonden we op want we gingen op weg naar Bangkok om pap en mam te verwelkomen! Eerst de tuctuc naar het vliegveld, dan even 2 uur wachten, 1 uur vliegen naar Bangkok en dan nog eens de taxi naar Khao San. Gelukkig heeft Michael een foto gemaakt van de locatiekaart van het guesthouse, dit heeft echter niet veel baat want van de kaart klopt helemaal niets! Even navragen bij een tuctuc chauffeur en we weten waar we heen moeten. Ze zijn er nog niet, even tijd om te douchen dus. Dan ontvangen we het sms'je dat ze ook in het hotel zijn, we moeten dus opschieten! We lopen naar beneden... niemand te zien. Dan maar even buiten kijken, ja hoor daar zitten ze! We geven ze een grote hug en kus en drinken wat in het cafe om het weerzien te vieren. We hebben natuurlijk allemaal veel verhalen te vertellen. Pap en mam hebben nog wat dingen voor ons meegenomen: hardloopschoenen, caramel, dipsaus en saroma-pudding voor Michael; baard-trimmer en perzik snoepjes voor Robin.
Omdat het nog vroeg in de ochtend is (vroeger dan wij normaal gesproken opstaan) besluiten we wat sight-seeing te doen: het paleis, tempel van de emerald Buddah en nog een andere tempel. Onderweg naar het paleis horen we dat korte broeken absoluut verboden zijn. Eenmaal aangekomen blijkt dat je gratis broeken kunt krijgen om je blote benen te bedekken. Vrouwen mogen wel in (niet te korte) rokken lopen, mannen moeten ten alle tijde een lange broek dragen. Het is enorm druk binnen de paleiselijke muren, maar wel super mooi om te zien. Er is zo ongelovelijk veel goud gebruikt in alle bouwwerken, stupa's en beelden, niet te geloven. Na alles te hebben bekeken begeven we ons naar een andere tempel waar een ENORME (werkelijk enorm) liggende Buddah te zien is. We schatten de lengte op zo ongeveer 75 meter. Zoals altijd moeten de slippers / schoenen uit, er staat dan ook een lange rij om de schoenen veilig op te bergen.
's Avonds eten we uiteraard Thai voedsel (curry, pittig varkensvlees en kip met curry poeder), hierna gaan we nog langs Khao San. Het is zoals 'gewoonlijk' lekker vol met toeristen, we drinken hier nog een biertje en koffie voor dat we gaan slapen.
Vandaag zijn we vroeg opgestaan om naar de floating market te gaan. Eerst met de taxi richting het zuiderlijke busstation van Bangkok, daarna een 2 uur durende rit naar Damoen Saduak. Deze plaats staat bekend om de floating (drijvende) markt, alles wordt verkocht op boten of in huisjes aan het water. We huren een speedboot met kapitein voor een uur en varen door de grachten. Mama koopt een mooie waaier-hoed en papa wat jasmijn thee. Dan nemen we de bus weer terug naar Bangkok (het leek even alsof het een langzame stadsbus was maar uiteindelijk waren we binnen 2 uur in Bangkok). Dan moeten we nog wat treinkaartjes kopen omdat we morgen naar een nationaal park vertrekken, we kopen ook wat lekkere broodjes op het station. Per metro en skytrain rijden we naar de MBK shoppingmall, hier doen we wat boodschappen (waaronder maionaise) en koopt Michael een statief voor zijn camera. 's Avonds drinken we nog wat Chang bier en spelen we een spelletje Durak (een Russisch kaart spel).
Nou ik (Michael) ben erg moe en ga dus maar slapen, morgen om 7:30 opstaan om de trein te pakken. Hopelijk is het een betere trein dan naar Chiang Mai.
Liefs Michael, Robin, Carla en Sjaak.
Omdat het nog vroeg in de ochtend is (vroeger dan wij normaal gesproken opstaan) besluiten we wat sight-seeing te doen: het paleis, tempel van de emerald Buddah en nog een andere tempel. Onderweg naar het paleis horen we dat korte broeken absoluut verboden zijn. Eenmaal aangekomen blijkt dat je gratis broeken kunt krijgen om je blote benen te bedekken. Vrouwen mogen wel in (niet te korte) rokken lopen, mannen moeten ten alle tijde een lange broek dragen. Het is enorm druk binnen de paleiselijke muren, maar wel super mooi om te zien. Er is zo ongelovelijk veel goud gebruikt in alle bouwwerken, stupa's en beelden, niet te geloven. Na alles te hebben bekeken begeven we ons naar een andere tempel waar een ENORME (werkelijk enorm) liggende Buddah te zien is. We schatten de lengte op zo ongeveer 75 meter. Zoals altijd moeten de slippers / schoenen uit, er staat dan ook een lange rij om de schoenen veilig op te bergen.
's Avonds eten we uiteraard Thai voedsel (curry, pittig varkensvlees en kip met curry poeder), hierna gaan we nog langs Khao San. Het is zoals 'gewoonlijk' lekker vol met toeristen, we drinken hier nog een biertje en koffie voor dat we gaan slapen.
Vandaag zijn we vroeg opgestaan om naar de floating market te gaan. Eerst met de taxi richting het zuiderlijke busstation van Bangkok, daarna een 2 uur durende rit naar Damoen Saduak. Deze plaats staat bekend om de floating (drijvende) markt, alles wordt verkocht op boten of in huisjes aan het water. We huren een speedboot met kapitein voor een uur en varen door de grachten. Mama koopt een mooie waaier-hoed en papa wat jasmijn thee. Dan nemen we de bus weer terug naar Bangkok (het leek even alsof het een langzame stadsbus was maar uiteindelijk waren we binnen 2 uur in Bangkok). Dan moeten we nog wat treinkaartjes kopen omdat we morgen naar een nationaal park vertrekken, we kopen ook wat lekkere broodjes op het station. Per metro en skytrain rijden we naar de MBK shoppingmall, hier doen we wat boodschappen (waaronder maionaise) en koopt Michael een statief voor zijn camera. 's Avonds drinken we nog wat Chang bier en spelen we een spelletje Durak (een Russisch kaart spel).
Nou ik (Michael) ben erg moe en ga dus maar slapen, morgen om 7:30 opstaan om de trein te pakken. Hopelijk is het een betere trein dan naar Chiang Mai.
Liefs Michael, Robin, Carla en Sjaak.
23-2 Khao Yai National Park
Met de geplande trein voor 10 uur, vertrekken we om 11 uur naar Pak Chong. Hier hebben wij een guesthouse (Bobby's) geboekt en tevens een excursie het dichtbijzijnde nationale park in. Het is gelukkig niet zo ver dus duurt de trein reis niet lang. Om ongeveer 1 uur komen we aan bij het treinstation waar ons een taxi-pickup truck staat te wachten. Eventjes rijden en we kunnen zo inchecken. Zoals 'altijd' twee kamers; doublebed en twin beds.
Omdat het toch nog vroeg is besluiten we in plaats van de volgende dag, dezelfde dag met onze 'half day tour' te beginnen. Met een ander stel, Matthew uit Frankrijk en Sophia uit China, beide werkende in China, gaan we opweg naar een waterval. Eenmaal aangekomen is deze waterval er niet echt.. Het is meer een kleine riviertje waar de lokale jongeren de dag doorbrenging. We duiken lekker in het frisse water.
Na deze verfrissing gaan we naar de 'monkcave'. In deze grot, geloven de lokale mensen, woonde de vader van Buddha. Er staan hier verschijdene beelden van Buddha en zijn (of haar of het?) vader. Aan het plafond van de grot hangen veel vleermuizen. Ook zien wij twee holletjes waar zich een 'black widow' spin woont. Bij een van de holletjes zien wij de poten zelfs, deze zijn al aardig groot!
Ondertussen begint het donker te worden, en dat betekend dat we opweg gaan naar de 'batcave'. Nee dit is niet de grot van Batman, maar een grot in het midden van een berg waar, als het donker word, 3 (DRIE!!) miljoen vleermuizen uit vliegen, een uur lang. Ze vliegen naar het nabije Khao Yai national park waar zij lekker zullen smullen van onder andere muggen. De grot is zo'n 100 meter lang en 10 meter hoog word ons verteld. Zelf gaan we de grot niet in omdat deze niet te bereiken is.. en ik weet niet of we dat wel zouden willen. Om 17.55 zien wij een zwerm van vleermuizen vliegend als een grote slang over de velden heen. Deze lijkt oneindig lang door te gaan. Ze vliegen met de wind mee wat het erg gaaf maakt, de lijn waarin ze vliegen verandert constant! Ook zien wij een tal van adelaars die vleermuizen eten. Van dit hele gebeuren maken wij vele mooie foto's en videos.
Als we weggaan zwermen de vleermuizen nog steeds de grot uit. Maar helaas, de tijd zit erop en dus gaan we terug naar het guesthouse waar we pad thai, curry en een kipburger eten. 's Avonds bekijken we met zn vieren de duikvideo van Michael en Robin en gaan daarna lekker slapen.
De volgende dag moeten we vroeg opstaan want er staat een hele dag op ons te wachten. Eerst even snel ontbijten en daarna de pickup truck in. Hierin zitten weer het stel van de vorige dag en een andere Duits stel. Na eventjes te hebben gereden rijden we het Khao Yai national park in. (We krijgen gelijk het Kruger park gevoel van Zuid-Afrika terug!)
Als we ook maar even opweg zijn zien we de eerste aap al langs de kant van de weg. Hij kijkt ons erg nieuwsgierig aan, erg grappig. We rijden door naar een viewpoint waar we tevens 'leechsocks' aandoen. Deze speciale sokken beschermen tegen bloedzuigers die voorkomen in de jungle. Als we een stukje verderop rijden hoort de gids (en wij ook trouwens) het geluid van een paar makaken. We lopen gauw achter hem van de weg af de jungle in. Dit blijkt best lastig, aangezien veel planten ofwel prikken of ze zijn scherper dan papier! De gids lokaliseert de makaken waar wij dan ook veel foto's en videos van maken.
Na de aapjes gaan we naar een campingsite waar wij de tent opzetten voor het Frans-Chinese stel. Zij zullen de nacht in het park doorbrengen. Wij vonden dit onnodig. Hierna gaan we naar het begin van een wandelroute van zo'n 3 km. Gelukkig is het niet alleen maar dikke jungle maar is het pad aardig begaanbaar. Als we even hebben gelopen staat het zweet echter al op onze ruggen! Onderweg komen wij vele soorten bamboe en lijanen (spelling?) tegen. Ook zien wij een krokodil, faraan en voetstappen van, maar helaas niet zelf, een olifant.
Een aardige wandeling was het wel. We komen aan bij een restaurant waar we wat te eten krijgen, een geschiedenisles over Thailand en twee kaarttrucs. Dan gaan we de pickup truck in en rijden we naar de waterval die voorkomt in de film "The Beach". Hier nemen we een lekkere koude duik en maken we zoals altijd mooie foto's.
Daarna gaan we nog naar wat andere mooie uitkijkpunten en naar het hoogste punt van het park. Als we terug naar de uitgang gaan zien we nog een schorpioen op het wegdek lopen. Deze hebben wij nog nooit eerder gezien, erg groot!
Na deze vermoeiende maar bijzondere dag slapen we lekker!
Omdat het toch nog vroeg is besluiten we in plaats van de volgende dag, dezelfde dag met onze 'half day tour' te beginnen. Met een ander stel, Matthew uit Frankrijk en Sophia uit China, beide werkende in China, gaan we opweg naar een waterval. Eenmaal aangekomen is deze waterval er niet echt.. Het is meer een kleine riviertje waar de lokale jongeren de dag doorbrenging. We duiken lekker in het frisse water.
Na deze verfrissing gaan we naar de 'monkcave'. In deze grot, geloven de lokale mensen, woonde de vader van Buddha. Er staan hier verschijdene beelden van Buddha en zijn (of haar of het?) vader. Aan het plafond van de grot hangen veel vleermuizen. Ook zien wij twee holletjes waar zich een 'black widow' spin woont. Bij een van de holletjes zien wij de poten zelfs, deze zijn al aardig groot!
Ondertussen begint het donker te worden, en dat betekend dat we opweg gaan naar de 'batcave'. Nee dit is niet de grot van Batman, maar een grot in het midden van een berg waar, als het donker word, 3 (DRIE!!) miljoen vleermuizen uit vliegen, een uur lang. Ze vliegen naar het nabije Khao Yai national park waar zij lekker zullen smullen van onder andere muggen. De grot is zo'n 100 meter lang en 10 meter hoog word ons verteld. Zelf gaan we de grot niet in omdat deze niet te bereiken is.. en ik weet niet of we dat wel zouden willen. Om 17.55 zien wij een zwerm van vleermuizen vliegend als een grote slang over de velden heen. Deze lijkt oneindig lang door te gaan. Ze vliegen met de wind mee wat het erg gaaf maakt, de lijn waarin ze vliegen verandert constant! Ook zien wij een tal van adelaars die vleermuizen eten. Van dit hele gebeuren maken wij vele mooie foto's en videos.
De volgende dag moeten we vroeg opstaan want er staat een hele dag op ons te wachten. Eerst even snel ontbijten en daarna de pickup truck in. Hierin zitten weer het stel van de vorige dag en een andere Duits stel. Na eventjes te hebben gereden rijden we het Khao Yai national park in. (We krijgen gelijk het Kruger park gevoel van Zuid-Afrika terug!)
Als we ook maar even opweg zijn zien we de eerste aap al langs de kant van de weg. Hij kijkt ons erg nieuwsgierig aan, erg grappig. We rijden door naar een viewpoint waar we tevens 'leechsocks' aandoen. Deze speciale sokken beschermen tegen bloedzuigers die voorkomen in de jungle. Als we een stukje verderop rijden hoort de gids (en wij ook trouwens) het geluid van een paar makaken. We lopen gauw achter hem van de weg af de jungle in. Dit blijkt best lastig, aangezien veel planten ofwel prikken of ze zijn scherper dan papier! De gids lokaliseert de makaken waar wij dan ook veel foto's en videos van maken.
Een aardige wandeling was het wel. We komen aan bij een restaurant waar we wat te eten krijgen, een geschiedenisles over Thailand en twee kaarttrucs. Dan gaan we de pickup truck in en rijden we naar de waterval die voorkomt in de film "The Beach". Hier nemen we een lekkere koude duik en maken we zoals altijd mooie foto's.
Na deze vermoeiende maar bijzondere dag slapen we lekker!
25-2 Nang Rong en Siem Reap
We nemen 's ochtends vroeg de bus naar Nang Rong in het oosten van Thailand. Een trip van 3 uur. Onderweg stopt de bus voor 30 minuten, we dachten dat het een halte was, tot dat iedereen de bus uit was. We hebben van 2 Duitsers een goed Guest House opgegeven gekregen, dit blijkt dit zo goed als gedacht. Koude Douche kleinde kamers en geen sfeer. We besluiten dan ook meteen der tempel Nong Rung te bezoeken, zodat we maar 1 nacht hier hoeven te slapen. We huren 2 motor bikes (handmatig schakelen) en rijden in een uurtje naar de tempel. Voor je de tempel ziet moet je eerst wat trappen (met zeer hoge treden beklimmen en over de Naga brug heen. Het is een mooie tempel in de Khmer stijl. Voor het donker rijden we terug om vervolgens bij de KFC te gaan eten. Rare service hier, zo wordt Michael z'n Cola met water bijgevuld. We gaan nog even naar een Internet café om een Guesthouse in Siem Raep te zoeken.
De volgende dag moeten we vroeg op om de bus naar Cambodja te halen. Op het bus station wordt echt alles voor je regelend, je wordt geroepen als de bus er is, de tassen worden ingeladen etc. We hebben dus de bus naar Sa Kaew de grensstad genomen. Onderweg schrampt een Pick-up truck de bus omdat hij een scooter moest ontwijken. Hier nemen we de TukTuk naar de grens, althans dat dachten we. We worden bij een tourist information afgezet en hier moeten we 30 ipv 20 $ betalen voor een Visum. En dan worden we naar de daadwerkelijke grens gebracht, eerst Thailand uit en dan niemands land in. Hier kunnen we kiezen: of 3 uur in de rij staan of 25$ steekpenningen betalen en binnen 5 minuten de grens over zijn. We blijven wachten en binnen een uurtje zijn we de Cambodjaanse grens over. Je ziet hier rare dingen; mensen trekken enorme vrachtladingen achter zich aan op aanhangwagen achtige constructies. We nemen de gratis Shuttle bus naar het busstation. Onze gids geeft ons een tip mee, ruil al je geld om in Riel en niet in US Dollars. We volgens helaas zijn advies, niet erg handig blijkt achteraf. Alle prijzen in Cambodja staan in dollars aangegeven, wil je in Riel batalen dan moet je alles omrekenen. Sommigen rekenen 1$ / 4000 Riel, andere 4600 erg verwarrend dus. Nou ja we nemen dus de bus naar Siem Reap en 2 TukTuks (brommer met aanhangwagen) brengen ons daar naar "Lotus Lodge" een luxe verblijf. Hier komen we tegen het einde van de middag aan. Het blijik teen deels Nederlands Guesthouse te zijn, ge runt door André en z'n Cambodjaanse vrouw Lilly. Het is dan ook geen wonder dat het hier een Nederlandse enclave is. We krijgen van Lilly (onder het genot van een lekkere Cocktail) uitleg over alles en nogwat hier in Siem Reap en Ankor Wat. Na een vermoeide dag eten we wat in het restaurant (Michael een Robin "de Koe die de berg oploopt, voor sommige bekend als "Smikkelhoeden"), en nemen een frisse duik in het (warme zoute zwembad). Een aantal medewerkers spreken trouwens een aardig woordje Nederlands, 1 zingt zelf het liedje "Mien waar is m'n feestneus".
Op het moment dat Michael voor de 2e dag naar wat tempels ging, gaan Robin, Sjaak en Carla naar een floating village.
Om ongeveer half 12 pakken we een regato-moto, ofwel tuctuc, ofwel een motorfiets met daarachter een aanhanger waar je met z'n vieren in kan zitten, naar Kampong Khleang. De chauffeur dacht dat het ritje 80 kilometer heen en terug was, maar het bleek 100 kilometer te zijn. We betalen hiervoorm 20 US (United States) Dollar. Cambodja heeft twee munteenheden, de US Dollar en de Riel. De Riel word niet vaak meer gebruikt. Helaas waren wij bij het overgaan van de grens Thailand - Cambodja erin gestonken en dus Riel van de ATM (geldautomaat) gehaald. Geen probleem echter; 1 dollar is gelijk aan 4000 riel. We zijn inmiddels experts in het omrekenen en afdingen.
Het is een aardig ritje. Na een uur rijden en gezwaaid naar kleine Cambodjaanse kinderen komen we aan in een erg armoedig dorpje langs een rivier. We betalen voor een boot en gaan de rivier op. We zagen onderweg al veel huizen op palen staan. Dit is omdat je twee grote seizoenen hebt; het droge en het regenseizoen. Als het regenseizen is vloeit de Mekong rivier (waarvan het bestaan 50 miljoen mensen leven) over en vermenigvuldigt het Ton'le Sap meer zich met 3 keer. Hierdoor stijgt het water in bijna heel het land zo'n 7 meter hoog. Bijna alle huizen langs de oever staan dan ook op lange houten palen.
Als we rondvaren door het riviertje opweg naar het Ton'le Sap meer zien we veel activiteit. De mensen hier leven van de rivier en zijn daar ook de hele dag mee bezig. Van klein naar oud zien wij mannen en vrouwen in de rivier, bezig met nettten spreiden of vis eruit te halen evenals groente oogsten. Dit is echt weer een hele andere kant van de wereld, we kijken onze ogen uit.
Aangekomen bij het Ton'le Sap meer zijn onze handen krampachtig moe. Er zijn veel kinderen die naar ons zwaaien, erg leuk. Met een glimlach kom je heel ver :) Op het meer zien wij het echte 'floating village' (drijfend dorp). Dit dorp, de naam zegt het al, drijft gewoon op het meer zonder aan iets vast te zitten. Het is een bijzonder aanzicht en nemen dan ook vele foto's.
Na deze bijzondere ervaring varen onze twee jonge (12 en 14?) kapiteins ons terug naar de aanlegplaats, waar wij met dezelfde weg terugrijden naar Siem Reap. (Nog een klein weetje; Siem Reap staat voor 'Siam Defeated', ofwel Thailand verslagen. Een aardig provokerende naam!)
Ik hou het weer voor gezien, genoeg getypt voor vandaag :p
De volgende dag moeten we vroeg op om de bus naar Cambodja te halen. Op het bus station wordt echt alles voor je regelend, je wordt geroepen als de bus er is, de tassen worden ingeladen etc. We hebben dus de bus naar Sa Kaew de grensstad genomen. Onderweg schrampt een Pick-up truck de bus omdat hij een scooter moest ontwijken. Hier nemen we de TukTuk naar de grens, althans dat dachten we. We worden bij een tourist information afgezet en hier moeten we 30 ipv 20 $ betalen voor een Visum. En dan worden we naar de daadwerkelijke grens gebracht, eerst Thailand uit en dan niemands land in. Hier kunnen we kiezen: of 3 uur in de rij staan of 25$ steekpenningen betalen en binnen 5 minuten de grens over zijn. We blijven wachten en binnen een uurtje zijn we de Cambodjaanse grens over. Je ziet hier rare dingen; mensen trekken enorme vrachtladingen achter zich aan op aanhangwagen achtige constructies. We nemen de gratis Shuttle bus naar het busstation. Onze gids geeft ons een tip mee, ruil al je geld om in Riel en niet in US Dollars. We volgens helaas zijn advies, niet erg handig blijkt achteraf. Alle prijzen in Cambodja staan in dollars aangegeven, wil je in Riel batalen dan moet je alles omrekenen. Sommigen rekenen 1$ / 4000 Riel, andere 4600 erg verwarrend dus. Nou ja we nemen dus de bus naar Siem Reap en 2 TukTuks (brommer met aanhangwagen) brengen ons daar naar "Lotus Lodge" een luxe verblijf. Hier komen we tegen het einde van de middag aan. Het blijik teen deels Nederlands Guesthouse te zijn, ge runt door André en z'n Cambodjaanse vrouw Lilly. Het is dan ook geen wonder dat het hier een Nederlandse enclave is. We krijgen van Lilly (onder het genot van een lekkere Cocktail) uitleg over alles en nogwat hier in Siem Reap en Ankor Wat. Na een vermoeide dag eten we wat in het restaurant (Michael een Robin "de Koe die de berg oploopt, voor sommige bekend als "Smikkelhoeden"), en nemen een frisse duik in het (warme zoute zwembad). Een aantal medewerkers spreken trouwens een aardig woordje Nederlands, 1 zingt zelf het liedje "Mien waar is m'n feestneus".
De volgende dag besluiten we het even rustig aan te doen. We nemen een TukTuk naar de Floating Village (drijvend dorp). Onderweeg zien we veel dingen, mensen die arm zijn en leven in houten hutjes op palen, kleine kinderen die op het dak van een tankwagen meerijden, koeien ossen en varkens achter op een brommertje. Veel zwaaiende kinderen. Alle huizen staan hier op palen zo'n 7 meter van de grond. Het is nu droog seizoen maar als het regen seizoen is, kan het water hier bijna 7 meter hoger staan. We nemen tenslotte niet de boot naar het dorp op het meer want het is hier erg toeristisch, en zullen later een ander dorp gaan bezoeken. Michael en Robin gaan naar het Nationaal Museum in Angor om meer te weten te komen over de oude tempels (die we morgen gaan bezoeken) en de Khmer beschaving. Pap en Mam gaan lekker relaxen bij het zwembad. 's Avonds gaan we naar de Night market en eten lekker in een Indisch Restaurant. Op straat zie je allemaal voetmassages, of te wel met je voeten in een aquarium vol met vissen gaan zitten die vervolgens aan je voeten gaan knagen.
Zondag ochtend vroeg gaan we met de TukTuk naar Angor om 4 tempels te bezichtigen. De eerste ligt boven op een berg, en zijn dus al gauw bezweet, maar hebben een mooi uitzicht op Angor Wat. De TukTuk chauffeur heeft 20 flessen water voor ons gehaald wat ook allemaal opgaat vandaag (veel drinken). Vervolgens bezoeken we Angot Thom (zeer bekend van de Brahma, 1 van de 3 grootste Hindoeïstische goden, welke in stenen zijn uitgebeeld) In het midden van Angor Thom staat een tempel ???? er zijn trouwens veel Chinese toeristen. Na de Lunch gaan we naar de Jungle Tempel, hier hebben enorme bomen de tempels overwoekerd. Magnifiek gezicht, hier zijn trouwens ook scènes van de film Tomp Raider opgenomen. Dan gaan we naar wat kleinere tempels (o.a. Terrace of the Leaper King). Bij alle Tempel in en uitgangen staan trouwens veel verkopers, ook kinderen. Als laatste bezoeken we Angor Wat. Dit is de grootste tempel (800x1000 meter) en staat op de lijst van de 7 wereld wonderen, en staat ook op de Cambodjaanse vlag afgebeeld. Het complex bestaat uit 5 torens, de middelste 65 meter hoog en rondom een muur welke bekleed is met inscripties en prenten. Er wordt een verhaal op afgebeeld. De zon gaat nu bijna onder, wat een erg mooi gezicht oplevert. Afgepijgerd gaan we weer terug naar ons Guesthouse en nemen een lekkere duik. Het was vandaag zo'n 38 graden.
Om ongeveer half 12 pakken we een regato-moto, ofwel tuctuc, ofwel een motorfiets met daarachter een aanhanger waar je met z'n vieren in kan zitten, naar Kampong Khleang. De chauffeur dacht dat het ritje 80 kilometer heen en terug was, maar het bleek 100 kilometer te zijn. We betalen hiervoorm 20 US (United States) Dollar. Cambodja heeft twee munteenheden, de US Dollar en de Riel. De Riel word niet vaak meer gebruikt. Helaas waren wij bij het overgaan van de grens Thailand - Cambodja erin gestonken en dus Riel van de ATM (geldautomaat) gehaald. Geen probleem echter; 1 dollar is gelijk aan 4000 riel. We zijn inmiddels experts in het omrekenen en afdingen.
Het is een aardig ritje. Na een uur rijden en gezwaaid naar kleine Cambodjaanse kinderen komen we aan in een erg armoedig dorpje langs een rivier. We betalen voor een boot en gaan de rivier op. We zagen onderweg al veel huizen op palen staan. Dit is omdat je twee grote seizoenen hebt; het droge en het regenseizoen. Als het regenseizen is vloeit de Mekong rivier (waarvan het bestaan 50 miljoen mensen leven) over en vermenigvuldigt het Ton'le Sap meer zich met 3 keer. Hierdoor stijgt het water in bijna heel het land zo'n 7 meter hoog. Bijna alle huizen langs de oever staan dan ook op lange houten palen.
Als we rondvaren door het riviertje opweg naar het Ton'le Sap meer zien we veel activiteit. De mensen hier leven van de rivier en zijn daar ook de hele dag mee bezig. Van klein naar oud zien wij mannen en vrouwen in de rivier, bezig met nettten spreiden of vis eruit te halen evenals groente oogsten. Dit is echt weer een hele andere kant van de wereld, we kijken onze ogen uit.
Aangekomen bij het Ton'le Sap meer zijn onze handen krampachtig moe. Er zijn veel kinderen die naar ons zwaaien, erg leuk. Met een glimlach kom je heel ver :) Op het meer zien wij het echte 'floating village' (drijfend dorp). Dit dorp, de naam zegt het al, drijft gewoon op het meer zonder aan iets vast te zitten. Het is een bijzonder aanzicht en nemen dan ook vele foto's.
Na deze bijzondere ervaring varen onze twee jonge (12 en 14?) kapiteins ons terug naar de aanlegplaats, waar wij met dezelfde weg terugrijden naar Siem Reap. (Nog een klein weetje; Siem Reap staat voor 'Siam Defeated', ofwel Thailand verslagen. Een aardig provokerende naam!)
Michael gaat per tuctuc om 8 uur 's ochtends op pad naar de tempel met de naam Bantaey Srey. Deze tempel staat er om bekend zeer gedetailleerde tekeningen en inscripties te hebben. Erg interessant om te zien. Hierna bezoek ik een rivierbedding waarin allemaal afbeeldingen gekerft zijn, het is wel 2km lopen voordat je er bent... dat is niet niks als het 38+ graden is. Hierna bezoek ik nog een tempel waar ik ook een monnik ontmoet, hij doet een gebed voor me zodat ik geluk in het leven zal hebben.
2-3 Phom Penh
Door onze gast auteur: Sjaak:
Woensdag: vroeg uit de veren. Vanmorgen verdiepen we ons in de recente geschiedenis van Cambodia, en de burger oorlog die (onder het bewind van Pol Pot en zijn Khmer Rouge) tussen '75 en '79 miljoenen mensen levens koste. We bezoeken de gevangenis en de Killing fields, een groot massagraf. Indrukwekkend maar zeer schokkend om te zien wat hier allemaal gebeurd is. We besluiten niet langer in Phnom Penh te blijven, en na 's middags een paar souveniertjes op de 'Russian Market' te hebben gekocht (dit is een zeeeer grote overdekte markt met smalle paadjes waar je werkelijk alles kan kopen, maar waar het af en toe ook verschikkelijk stinkt bij de vis en vlees tentjes waar niets gekoeld wordt) rijden we naar de kustplaats Sihanoukville. Het is even passen en meten want er gaan ook 4 brommers mee in de bus, maar het lukt tenslotte. Het is net donker als we aankomen in Sihanoukville, gelukkig staat een auto van het hotel (welke we gisteren teefonisch hadden besproken) ons op te wachten bij van het busstation. Na een lekker Khmer diner en een duik in het zwembad zijn we toch wel moe.
Groetjes van ons vieren!
3-3 Sihanoukville, Kampot, Kep en aankomst in Vietnam
Nogmaals door onze gast auteur Sjaak
(We worden lui!!)
Sihanoukville (donderdag)
We huren vandaag 2 motoren (ideaal vervoermiddel met dit weer), eerst langs het Vietnamees consulaat waar Robin en Michael hun visum gaan halen, daarna verkennen we de stranden van Sihanoukville (het Scheveningen van Cambodja, maar dan veeeel eenvoudiger, doch super relaxed. We zien wel dat er enkele grote resorts aan gebouwd worden. Na dat we een mooi zandstrandje hebben gevonden nemen Carla en Sjaak hun eerste duik in de Thaise Golf. Doorkomen hoeft niet het is heeeerlijk warm, we zien vele kleine vissen (het lijkt wel het aquarium van buurman Leen ;-)en jongetjes die proberen met een speer en duikbril visjes te vangen. 's middags maken we een ritje naar de watervallen, door het droge seizoen niet spectaculair, maar je kan je er lekker onder douchen (en maar hopen dat er geen kokosnoot op je hoofd krijgt). 's Avonds lekker vis BBQ gegeten $3 pp bij een van de vele kleine (primitieve) restaurantjes hier.
Op vrijdag hebben we een boot/snorkel tocht gemaakt en bezoeken o.a. 'bamboo island' een klein tropisch bounty eilandje, alwaar we allemaal (behalve Carla) in meerdere zeeegels zijn trappen. 's Avonds blijkt dat we de afgelopen dagen, ondanks al ons smeren en uit de zon zitten, net zo rood zijn als een Nederlandse tomaat (de Cambodjaanse tomaten die we hier geserveerd krijgen zijn namelijk groen) dus de komende dagen even niet meer in de zon.
Zaterdag reizen we (nadat Michael eerst even naar de dokter is geweest vanwege een oorontsteking) door naar Kampot bekend om z'n pepers en z'n nationale park. De geplande tocht naar dit park gaat helaas niet door omdat de weg hiernaartoe gesloten is en we een alternatieve 3 uur durende wandeling door de jungle even niet zien zitten. Kampot was vroeger een levendige stad geheel in franse stijl, maar nu (na de oorlog) slechts een verlaten stadje met vervallen huizen aan de rivier.
Omdat we snel zijn uitgekeken nemen we zondag een taxi naar het 30 km verderop gelegen Kep. En verblijven in 'Raingsey' een kleine nieuw bungalow parkje (6 huisjes) die net een week open blijkt. Het ziet er mooi uit ook het zwembad maar de service blijkt uien. Ook Kep heeft een rijk verleden maar ook hier veel vervallen villa's uit de Franse tijd, maar verder een gezellig vissersdorp. We zitten vlak bij de 'crab market'. Vrouwen verhandelen hier de verse kreeften en krabben die in manden/fuiken in de branding drijven en even verderop rokende barbeques met vis en inktvis aan een stokje welke in rijen staan opgesteld. We komen er achter dat in dit dorp geen ATM (pin automaat) is en ze ook geen creditcard accepteren. Zo komen we niet ver. Met 2 gehuurde motortjes rijden we terug naar Kampot om dollars te pinnen en Robin en Michael gaan naar de plaatselijke barbier om zich te laten knippen. ($1) De kapper blijkt 's morgens onderwijzer te zijn. We hadden al eerder begrepen dat de kinderen slechts 4 uur per dag naar school gaan ('s ochtends of 's middags), dus in 2 shifts, maar wel 6 dagen per week. Zo kunnen er meer kinderen naar school, met het beperkte aantal leerkrachten. Het is altijd weer schattig om te zien hoe de kleine dreumissen in school uniform met schooltas van en naar school lopen/fietsen.
Maandag: Carla is ziek (buikgrieppijn) en blijft vandaag bij de bungalow. De mannen gaan vandaag naar 'Rabbit island', een palmbomen eilandje 5km voor de kust om te zwemmen en te chillen. Je hoeft je zelf hier nooit af te vragen hoe je ergens komt, want de mensen in dit land (maar ook Thailand), vragen je vaak wat je vandaag of morgen gaat doen, en uiteraard kunnen zij altijd zorgen voor vervoer tickets etc. Enfin nu is het een TukTuk chauffeur die het allemaal wel regeld. Met een bootje en kapitein en matroos varen we naar de overkant (en daar op ons blijft wachten). 's Avonds weer op de vaste wal valt de stroom overal voor een paar uur uit (dit gebeurt een paar maal per week, maar waar we nu verblijven heeft geen stroom aggregaat). Wel romantisch zo'n avondje met kaarslicht. En wat een sterren zie je nu ineens.
Dinsdag: we vertrekken naar Vietnam in 4 etappes, eerst de bus naar naar de grens, slechts 50 km maar omdat de weg een uitgesleten grindpad is, heeft de busrit meer weg van boottocht in zware storm van 2 uur. Na 4$ smeergeld te hebben betaalt aan de douanier mogen we de grens over, en rijden we achterop 4 motor fietsen naar het busstations, voor de bus naar Can Tho een stad in het centrum van de mekong delta. Helaas geen directe en confortale bus maar een gammel stadsbusje die zo slecht was dat de stoel zittingen ontbraken of los zaten. Een heftige rit, maar wel veel gezien, dwars door alle kleine dorpjes langs en over de taloze kanalen en rivieren van de mekong. De eerste indruk van Vietnam is dat het netter is huisjes meer van steen/beton zijn, de brommer het nationale vervoer middel is (>90% +5% fiets en 5% auto), en toeteren de hobby van alle automobilisten. In het begin van de avond komen we in ons Hotel aan. Eerst even vietnamees geld halen en weer even leren omrekenen ( 1€ = 25000 dong). Daarna de vietnamese keuken proeven (Michael eet slang, we weten alleen niet welke. We gokken tuinslang ;-) Carla is weer opgeknapt maar houd het voor de zekerheid toch maar met een broodje jam.
(We worden lui!!)
Sihanoukville (donderdag)
We huren vandaag 2 motoren (ideaal vervoermiddel met dit weer), eerst langs het Vietnamees consulaat waar Robin en Michael hun visum gaan halen, daarna verkennen we de stranden van Sihanoukville (het Scheveningen van Cambodja, maar dan veeeel eenvoudiger, doch super relaxed. We zien wel dat er enkele grote resorts aan gebouwd worden. Na dat we een mooi zandstrandje hebben gevonden nemen Carla en Sjaak hun eerste duik in de Thaise Golf. Doorkomen hoeft niet het is heeeerlijk warm, we zien vele kleine vissen (het lijkt wel het aquarium van buurman Leen ;-)en jongetjes die proberen met een speer en duikbril visjes te vangen. 's middags maken we een ritje naar de watervallen, door het droge seizoen niet spectaculair, maar je kan je er lekker onder douchen (en maar hopen dat er geen kokosnoot op je hoofd krijgt). 's Avonds lekker vis BBQ gegeten $3 pp bij een van de vele kleine (primitieve) restaurantjes hier.
Op vrijdag hebben we een boot/snorkel tocht gemaakt en bezoeken o.a. 'bamboo island' een klein tropisch bounty eilandje, alwaar we allemaal (behalve Carla) in meerdere zeeegels zijn trappen. 's Avonds blijkt dat we de afgelopen dagen, ondanks al ons smeren en uit de zon zitten, net zo rood zijn als een Nederlandse tomaat (de Cambodjaanse tomaten die we hier geserveerd krijgen zijn namelijk groen) dus de komende dagen even niet meer in de zon.
Zaterdag reizen we (nadat Michael eerst even naar de dokter is geweest vanwege een oorontsteking) door naar Kampot bekend om z'n pepers en z'n nationale park. De geplande tocht naar dit park gaat helaas niet door omdat de weg hiernaartoe gesloten is en we een alternatieve 3 uur durende wandeling door de jungle even niet zien zitten. Kampot was vroeger een levendige stad geheel in franse stijl, maar nu (na de oorlog) slechts een verlaten stadje met vervallen huizen aan de rivier.
Omdat we snel zijn uitgekeken nemen we zondag een taxi naar het 30 km verderop gelegen Kep. En verblijven in 'Raingsey' een kleine nieuw bungalow parkje (6 huisjes) die net een week open blijkt. Het ziet er mooi uit ook het zwembad maar de service blijkt uien. Ook Kep heeft een rijk verleden maar ook hier veel vervallen villa's uit de Franse tijd, maar verder een gezellig vissersdorp. We zitten vlak bij de 'crab market'. Vrouwen verhandelen hier de verse kreeften en krabben die in manden/fuiken in de branding drijven en even verderop rokende barbeques met vis en inktvis aan een stokje welke in rijen staan opgesteld. We komen er achter dat in dit dorp geen ATM (pin automaat) is en ze ook geen creditcard accepteren. Zo komen we niet ver. Met 2 gehuurde motortjes rijden we terug naar Kampot om dollars te pinnen en Robin en Michael gaan naar de plaatselijke barbier om zich te laten knippen. ($1) De kapper blijkt 's morgens onderwijzer te zijn. We hadden al eerder begrepen dat de kinderen slechts 4 uur per dag naar school gaan ('s ochtends of 's middags), dus in 2 shifts, maar wel 6 dagen per week. Zo kunnen er meer kinderen naar school, met het beperkte aantal leerkrachten. Het is altijd weer schattig om te zien hoe de kleine dreumissen in school uniform met schooltas van en naar school lopen/fietsen.
Maandag: Carla is ziek (buikgrieppijn) en blijft vandaag bij de bungalow. De mannen gaan vandaag naar 'Rabbit island', een palmbomen eilandje 5km voor de kust om te zwemmen en te chillen. Je hoeft je zelf hier nooit af te vragen hoe je ergens komt, want de mensen in dit land (maar ook Thailand), vragen je vaak wat je vandaag of morgen gaat doen, en uiteraard kunnen zij altijd zorgen voor vervoer tickets etc. Enfin nu is het een TukTuk chauffeur die het allemaal wel regeld. Met een bootje en kapitein en matroos varen we naar de overkant (en daar op ons blijft wachten). 's Avonds weer op de vaste wal valt de stroom overal voor een paar uur uit (dit gebeurt een paar maal per week, maar waar we nu verblijven heeft geen stroom aggregaat). Wel romantisch zo'n avondje met kaarslicht. En wat een sterren zie je nu ineens.
Dinsdag: we vertrekken naar Vietnam in 4 etappes, eerst de bus naar naar de grens, slechts 50 km maar omdat de weg een uitgesleten grindpad is, heeft de busrit meer weg van boottocht in zware storm van 2 uur. Na 4$ smeergeld te hebben betaalt aan de douanier mogen we de grens over, en rijden we achterop 4 motor fietsen naar het busstations, voor de bus naar Can Tho een stad in het centrum van de mekong delta. Helaas geen directe en confortale bus maar een gammel stadsbusje die zo slecht was dat de stoel zittingen ontbraken of los zaten. Een heftige rit, maar wel veel gezien, dwars door alle kleine dorpjes langs en over de taloze kanalen en rivieren van de mekong. De eerste indruk van Vietnam is dat het netter is huisjes meer van steen/beton zijn, de brommer het nationale vervoer middel is (>90% +5% fiets en 5% auto), en toeteren de hobby van alle automobilisten. In het begin van de avond komen we in ons Hotel aan. Eerst even vietnamees geld halen en weer even leren omrekenen ( 1€ = 25000 dong). Daarna de vietnamese keuken proeven (Michael eet slang, we weten alleen niet welke. We gokken tuinslang ;-) Carla is weer opgeknapt maar houd het voor de zekerheid toch maar met een broodje jam.
8-3 De Mekong Delta (Can Tho)
Na ons buikje vol te heb gegeten met het 'bij inbegrepen' ontbijt, ofwel een ontbijt waar je alles kan pakken wat je pakken kan, wat niet erg veel was omdat we aardig laat waren, informeren we bij de receptie voor een boottochtje door de Mekong delta. De Mekong delta bestaat uit een groot stuk land waar talloze riviertjes doorheen stromen, deze komen uiteraard zoals de naam het zegt van de grote Mekong rivier. De delta is de grootste rijstwinning in Vietnam. Vietnam produceert na Thailand het meeste rijst in Azie. Dit verhandelen ze dus ook naar andere landen.
We besluiten een tocht van ongeveer 5 uur te doen. Als onze camera's zijn opgeladen worden we opgehaald door de 'kapitein'. We lopen de straat uit naar de rivier die door de stad (Can Tho) stroomt. Hier wacht ons een best wel klein bootje op, gelukkig wel met motor. Met z'n 4en vertrekken we. Eerst varen we op een grote rivier. We zien hier tal van boten met verschillende ladingen; van zand naar betonnen palen, van fruit naar een kleine roeiboot die mensen met fiets en al naar de overkant brengt.
Even later komen we aan in het armere gedeelte van de stad. Bijna elk huis langs de rivierkant staat schots en scheef. Ook ligt er zoveel rommel dat het net een vuilnisbelt lijkt. Gelukkig gaan we hier gauw doorheen want het rook niet al te fris. Dan begint eigenlijk het plattelandsleven in beeld te komen. We varen door een soort mangrovebos met hier en daar half hout, half bakstenen huisjes. Het is hier niet druk meer. Er is echter meer verkeer op het water, zoals oude vrouwtjes die staand roeiend vooruitgaan, maar ook grotere boten met weer verschillende ladingen. Het is een smal kanaaltje dus soms gaan we er rakelings langs. Er groeien veel groene (nog ongeindentificeerde) planten in het water die zich om de schroef heen wikkelen. Dit maakt het tochtje niet een van de snelste.
Na een paar uur te hebben gevaren eten we wat lunch en nemen Sjaak en Carla een lekkere massage die erg goed bleek te zijn (geen spierpijn de dag later!). Als we water hebben ingeslagen gaan we verder. We stappen een paar keer uit en bekijken fruitbomen; we zien durian (stinkfruit!), mango's, bananenbomen, maar ook sperziebonen en rijstvelden. Ook zien we een 'monkeybridge' waar Sjaak en Michael heldhaftig overheen klimmen. Een monkeybridge bestaat uit maar een boomstam en een zwakke reling om je aan vast te houden. Tegen de wijze raad van de Lonely Planet in, gingen de grote, zware Westerners toch eroverheen, gelukkig brak het niet!
Onze kont begint nu toch wel pijn te doen zo lang zitten we in de boot. Het is nog een aardig stuk varen voordat we eindelijk aankomen bij het beginpunt. Het was wederom een geslaagde dag!
We besluiten een tocht van ongeveer 5 uur te doen. Als onze camera's zijn opgeladen worden we opgehaald door de 'kapitein'. We lopen de straat uit naar de rivier die door de stad (Can Tho) stroomt. Hier wacht ons een best wel klein bootje op, gelukkig wel met motor. Met z'n 4en vertrekken we. Eerst varen we op een grote rivier. We zien hier tal van boten met verschillende ladingen; van zand naar betonnen palen, van fruit naar een kleine roeiboot die mensen met fiets en al naar de overkant brengt.
Even later komen we aan in het armere gedeelte van de stad. Bijna elk huis langs de rivierkant staat schots en scheef. Ook ligt er zoveel rommel dat het net een vuilnisbelt lijkt. Gelukkig gaan we hier gauw doorheen want het rook niet al te fris. Dan begint eigenlijk het plattelandsleven in beeld te komen. We varen door een soort mangrovebos met hier en daar half hout, half bakstenen huisjes. Het is hier niet druk meer. Er is echter meer verkeer op het water, zoals oude vrouwtjes die staand roeiend vooruitgaan, maar ook grotere boten met weer verschillende ladingen. Het is een smal kanaaltje dus soms gaan we er rakelings langs. Er groeien veel groene (nog ongeindentificeerde) planten in het water die zich om de schroef heen wikkelen. Dit maakt het tochtje niet een van de snelste.
Na een paar uur te hebben gevaren eten we wat lunch en nemen Sjaak en Carla een lekkere massage die erg goed bleek te zijn (geen spierpijn de dag later!). Als we water hebben ingeslagen gaan we verder. We stappen een paar keer uit en bekijken fruitbomen; we zien durian (stinkfruit!), mango's, bananenbomen, maar ook sperziebonen en rijstvelden. Ook zien we een 'monkeybridge' waar Sjaak en Michael heldhaftig overheen klimmen. Een monkeybridge bestaat uit maar een boomstam en een zwakke reling om je aan vast te houden. Tegen de wijze raad van de Lonely Planet in, gingen de grote, zware Westerners toch eroverheen, gelukkig brak het niet!
Onze kont begint nu toch wel pijn te doen zo lang zitten we in de boot. Het is nog een aardig stuk varen voordat we eindelijk aankomen bij het beginpunt. Het was wederom een geslaagde dag!
10-3 Ho Chi Minh City (en afscheid van pap en mam)
Om met een stukje kennisdeling te beginnen: Ho Chi Minh City heette voor 1976 Saigon, Ho Chi Minh is vernoemd naar de legendarische leider van communistisch Noord Vietnam.
We zijn per bus naar Ho Chi Minh gekomen, een reis van zo'n 4 uurtjes. De bus is erg comfortabel vergeleken met Thailand en Cambodia. Op het busstation nemen we meteen een taxi naar wat volgens Michael happy guesthouse heet. We kunnen het helaas niet vinden (achteraf blijkt het happy inn te heten) en besluiten dus maar om in een ander hotel te verblijven. We gaan ons eerst even opfrissen want je gaat behoorlijk zweten van zo'n busreis. We lopen een rondje door de stad heen, het valt ons meteen op dat er ongelovelijk veel brommers rijden (10 miljoen brommers in Ho Chi Minh City). Het oversteken valt dus ook niet mee, vooral omdat ze vlak voor je langs rijden. 's Avonds drinken we wat bij een bar en gaan we niet al te laat naar bed want we zijn helemaal uitgeput.
De volgende dag gaan we naar de Cu Chi tunnels (voor pap en mam: dit spreek je blijkbaar uit als koe tsjie). Even een stukje geschiedenis: Communistisch Noord Vietnam (de Viet Cong) viel Zuid Vietnam aan met als doel een land te vormen. Amerika probeerde dit te verhinderen door veel troepen te sturen en de communisten tegen te houden. Dit is ze echter niet gelukt, mede dankzij de Guerillia strijders van Cu Chi. Deze strijders hadden een heel tunnelnetwerk van meer dan 200km aangelegd, van Cambodia tot aan Saigon. Ook hadden ze vele booby-traps gemaakt. Uiteindelijk trok Amerika zich terug en werd Saigon bezet en hernoemt tot Ho Chi Minh City. Er zijn zo'n 53.000 Amerikanen, 250.000 Zuid Vietnameze soldaten en 1.1 milljoen Viet Cong. Hiernaast zijn nog vele burgers omgekomen, onderandere door Amerikaanse napalm bommen.
We zijn dus naar de tunnels geweest, of liever gezegd het gerenoveerde deel speciaal groter gemaakt voor westerlingen (de originele tunnels waren 60x80cm in diameter). Wel erg klein en bijna claustrofobisch, ook al liepen we maar 100 meter in de tunnel. Het is allemaal erg indrukwekkend en angstaanjagend, vooral de booby-traps. Robin en Michael hebben ook met een AK-47 Kalashnikov geschoten, oorverdovend. 's Avonds hebben we diner op een luxe boot, we hebben een uurtje gevaren. Toen was het helaas tijd om afscheid te nemen want pap en mam moesten 's morgens vroeg weg. Het waren 3 hele leuke en gezellige weken.
Zaterdag slapen we lekker lang uit, dit hebben we de afgelopen 3 weken namelijk niet echt gedaan :p We pikken een ontbijtje mee van de Franse bakker en gaan weer terug naar het hotel. Michael gaat hardlopen in het park, bloed heet buiten! Als hij klaar is komen een paar Vietnamezen om met hem te praten over allerlei dingen zoals politiek en werk, erg leuke en spontane mensen. 's Avonds hebben we afgesproken met Claire en Joe (van de Mongolie tour), we drinken wat biertjes en eten in een restaurantje. Erg gezellig en leuk om te horen wat ze allemaal gedaan hebben.
Zondag hebben we de Cao Dai tempel bezocht helaas moest dit in combinatie met de Cu Chi tunnels, deze hebben we dus twee maal gezien. De Cao Dai religie is een zeer speciale en komt alleen in Vietnam voor. Het is als het ware een mengelmoes van Confusionisme, Buddisme, Hinduisme en de Katholieke kerk. Het is dan ook geen wonder dat de tempel er nogal bont uit zag, allemaal kleuren en dingen, erg mooi dat wel. We hebben ook een stuk of 100 mensen zien bidden in de tempel. Hierna gingen we nogmaals naar de tunnels, alles het zelfde alleen heeft Michael nu met een M60 geschoten (zo'n machine geweer van Rambo).
Morgen gaan we nog een museum bezoeken en om 3 uur nemen we de bus naar Mui Ne, waar we de zandduinen gaan bezichtigen en gaan surfen.
Groetjes allemaal!!!
( hoe Michael en Robin verder reisden lees je op hun blog op http://michaelenrobinopreis.blogspot.com/ )
We zijn per bus naar Ho Chi Minh gekomen, een reis van zo'n 4 uurtjes. De bus is erg comfortabel vergeleken met Thailand en Cambodia. Op het busstation nemen we meteen een taxi naar wat volgens Michael happy guesthouse heet. We kunnen het helaas niet vinden (achteraf blijkt het happy inn te heten) en besluiten dus maar om in een ander hotel te verblijven. We gaan ons eerst even opfrissen want je gaat behoorlijk zweten van zo'n busreis. We lopen een rondje door de stad heen, het valt ons meteen op dat er ongelovelijk veel brommers rijden (10 miljoen brommers in Ho Chi Minh City). Het oversteken valt dus ook niet mee, vooral omdat ze vlak voor je langs rijden. 's Avonds drinken we wat bij een bar en gaan we niet al te laat naar bed want we zijn helemaal uitgeput.
De volgende dag gaan we naar de Cu Chi tunnels (voor pap en mam: dit spreek je blijkbaar uit als koe tsjie). Even een stukje geschiedenis: Communistisch Noord Vietnam (de Viet Cong) viel Zuid Vietnam aan met als doel een land te vormen. Amerika probeerde dit te verhinderen door veel troepen te sturen en de communisten tegen te houden. Dit is ze echter niet gelukt, mede dankzij de Guerillia strijders van Cu Chi. Deze strijders hadden een heel tunnelnetwerk van meer dan 200km aangelegd, van Cambodia tot aan Saigon. Ook hadden ze vele booby-traps gemaakt. Uiteindelijk trok Amerika zich terug en werd Saigon bezet en hernoemt tot Ho Chi Minh City. Er zijn zo'n 53.000 Amerikanen, 250.000 Zuid Vietnameze soldaten en 1.1 milljoen Viet Cong. Hiernaast zijn nog vele burgers omgekomen, onderandere door Amerikaanse napalm bommen.
We zijn dus naar de tunnels geweest, of liever gezegd het gerenoveerde deel speciaal groter gemaakt voor westerlingen (de originele tunnels waren 60x80cm in diameter). Wel erg klein en bijna claustrofobisch, ook al liepen we maar 100 meter in de tunnel. Het is allemaal erg indrukwekkend en angstaanjagend, vooral de booby-traps. Robin en Michael hebben ook met een AK-47 Kalashnikov geschoten, oorverdovend. 's Avonds hebben we diner op een luxe boot, we hebben een uurtje gevaren. Toen was het helaas tijd om afscheid te nemen want pap en mam moesten 's morgens vroeg weg. Het waren 3 hele leuke en gezellige weken.
Zaterdag slapen we lekker lang uit, dit hebben we de afgelopen 3 weken namelijk niet echt gedaan :p We pikken een ontbijtje mee van de Franse bakker en gaan weer terug naar het hotel. Michael gaat hardlopen in het park, bloed heet buiten! Als hij klaar is komen een paar Vietnamezen om met hem te praten over allerlei dingen zoals politiek en werk, erg leuke en spontane mensen. 's Avonds hebben we afgesproken met Claire en Joe (van de Mongolie tour), we drinken wat biertjes en eten in een restaurantje. Erg gezellig en leuk om te horen wat ze allemaal gedaan hebben.
Zondag hebben we de Cao Dai tempel bezocht helaas moest dit in combinatie met de Cu Chi tunnels, deze hebben we dus twee maal gezien. De Cao Dai religie is een zeer speciale en komt alleen in Vietnam voor. Het is als het ware een mengelmoes van Confusionisme, Buddisme, Hinduisme en de Katholieke kerk. Het is dan ook geen wonder dat de tempel er nogal bont uit zag, allemaal kleuren en dingen, erg mooi dat wel. We hebben ook een stuk of 100 mensen zien bidden in de tempel. Hierna gingen we nogmaals naar de tunnels, alles het zelfde alleen heeft Michael nu met een M60 geschoten (zo'n machine geweer van Rambo).
Morgen gaan we nog een museum bezoeken en om 3 uur nemen we de bus naar Mui Ne, waar we de zandduinen gaan bezichtigen en gaan surfen.
Groetjes allemaal!!!
( hoe Michael en Robin verder reisden lees je op hun blog op http://michaelenrobinopreis.blogspot.com/ )
De Route en de Hotels / Guesthouses / Hostels
Hier een overzicht van de rondreis route, en waar we verblijven.
Rondreis Thailand-Cambodja-Vietnam weergeven op een grotere kaart
Rondreis Thailand-Cambodja-Vietnam weergeven op een grotere kaart
- dag-1 (za 20-2) Den Haag - Bangkok
vluchtschema:
Dusseldorf-Teheran W5 5059 11:25-19:10 (MahanAir)
Teheran-Bangkok W5 5045 22:15-08:15 (MahanAir) - dag-2 (zo 21-2) Bangkok
overnachting: Erawanhouse - dag-3 (ma 22-2) Bangkok
overnachting: Erawanhouse - dag-4 (di 23-2) Bangkok - Pak Chong (trein)
overnachting: Bobbys Appartment and Jungle Tours - dag-5 (wo 24-2) Pak Chong
overnachting: Bobbys Appartment and Jungle Tours - dag-6 (do 25-2) Pak Chong - Nangrong (bus)
overnachting: ergens in Nangrong - dag-7 (vr 26-2) Nangrong - Siemreap (bus)
overnachting: Lotus Lodge - dag-8 (za 27-2) Siemreap
overnachting: Lotus Lodge - dag-9 (zo 28-2)Siemreap
overnachting: Lotus Lodge - dag-10 (ma 1-3) Siemreap
overnachting: Lotus Lodge - dag-11 (di 2-3) Siemreap - Phom Penh (bus)
overnachting: Fancy Guesthouse - dag-12 (wo 3-3) Phom Penh - Sihanoukville (bus)
overnachting: Orchidee Guesthouse - dag-12 (do 4-3) Sihanoukville
overnachting: Orchidee Guesthouse - dag-14 (vr 5-3) Sihanoukville - Kampot (taxi)
overnachting: Orchidee Guesthouse - dag-15 (za 6-3) Kampot - Kep (taxi)
overnachting: ergens in Kampot - dag-16 (zo 7-3) Kep
overnachting: Raingsey - dag-17 (ma 8-3) Kep - Can Thao (bus)
overnachting: Raingsey - dag-18 (di 9-3) Can Thao
overnachting: Tay Do Hotel - dag-19 (wo 10-3) Can Thao - Ho Chi Min (bus)
overnachting: Tay Do Hotel - dag-20 (do 11-3) Ho Chi Min
overnachting: ergens een Hotel op de Bui Vien - dag-21 (vr 12-3) Ho Chi Min
overnachting: ergens een Hotel op de Bui Vien - dag-22 (za 13-3) HoChiMin City - Bangkok
vluchtschema:
HoChiMin City-Bangkok FD3721 09:45-11:15 (AirAsia) - dag-23 (zo 14-3) Bangkok - Den Haag
vluchtschema:
Bangkok-Teheran W5 5044 22:50-03:20 (MahanAir)
Teheran-Bangkok W5 5060 06:45-09:50 (MahanAir)
Abonneren op:
Posts (Atom)
